Wszystko wskazuje na to, że z odnalezionej studni wodę mógł pić św. Szymon. W wyniku prowadzonych badań dendrochronologicznych potwierdzono, że do budowy studni wykorzystano drewno jodłowe pozyskane z drzew wyciętych na początku lat 40. XIV wieku. Jest to więc jedna z najstarszych drewnianych zachowanych i nadal pełniących swe funkcje konstrukcji w Małopolsce!
Spotkanie w lipnickim domu kultury było połączone także z promocją drugiego albumu „Ziemio ty moja, ziemio ukochana”. W wydarzeniu wzięły udział osoby w różny sposób zaangażowane w powstanie tych publikacji. Spotkanie otworzył wójt Tomasz Gromala, poprowadziła je Agnieszka Żołna-Zdunek, dyrektor GDK w Lipnicy Murowanej.
Podczas spotkania, każdy z gości otrzymał obie publikacje. Mógł dowiedzieć się także wielu ciekawostek związanych z odkryciem. Opowiadali o nim bowiem Andrzej Polinierski, właściciel obiektu, na terenie którego odkopano studnię, a także Marek Materna, archeolog z Bochni.
Spotkanie wzbogacił koncert zespołu „Górzanie” z Lipnicy Górnej.
Warto dodać, że wydanie albumów było możliwe dzięki dobrze przygotowanym projektom przez Stanisława Paprotę prezesa Podgórskiego Stowarzyszenia Kulturalno-Społecznego. Album o studni został wydany przy wsparciu Województwa Małopolskiego i Starostwa Powiatowego w Bochni, „Ziemio ty moja, ziemio ukochana”: Województwa Małopolskiego i Urzędu Gminy w Lipnicy Murowanej.
Album o studni wydało Wydawnictwo „Regis” z Łapczycy.
Odkrycia średniowiecznej studni z drewnianym ocembrowaniem dokonał 15 maja 2020 roku Andrzej Polinierski. Natrafił na nią podczas prowadzenia doraźnego remontu posadzki i fragmentu instalacji kanalizacyjnej w piwnicy swojego domu, który mieści się nieopodal lipnickiego rynku. O tym odkryciu pisaliśmy TUTAJ
Powodem prowadzonych prac była stale obecna wilgoć i okresowo pojawiająca się, zwłaszcza po większych opadach deszczu, woda. Na obudowę studni właściciel domu natrafił po rozkuciu podłogi i próbie wymiany jej podbudowy. Na głębokości 40 centymetrów znajdował się drewniany, czworoboczny obiekt o wymiarach 125 x 115 cm.
Wyniki przeprowadzonych już badań dendrochronologicznych potwierdziły, że do budowy studni wykorzystano drewno jodłowe pozyskane z drzew wyciętych na początku lat 40. XIV wieku, ale są też próbki których przyrosty roczne wskazują na okres 1285-1330.
Prowadzący te badania prof. Marek Krąpiec stwierdza, że obudowę studni wykonano w pierwszych latach czwartej dekady XIV wieku.
Jest to tym samym jedna z najstarszych drewnianych zachowanych i nadal pełniących swe funkcje konstrukcji w Małopolsce!
Fot. Wydawnictwo „Regis”
