Pasterka, uroczysta nocna msza święta Wigilii Bożego Narodzenia, jest nabożeństwem szczególnym. Zwłaszcza, jeśli jest sprawowana w wyjątkowym miejscu, jakim jest Kaplica Św. Kingi w bocheńskiej kopalni Soli. Nietypowa jest także pora w jakiej sprawowane jest to nabożeństwo, ponieważ bocheńska kopalnia zaprasza na Pasterkę w godzinach porannych.
Msze Święte Pasterkowe odbędą się 24 grudnia 2023 r. o godzinie 8:30 i 11:00.
Bilet na zjazd do Kopalni można kupić on – line, oraz w kasie Biura Obsługi Turystyki przed zjazdem do kopalni.
Zjazd do Kopalni odbędzie się szybem Campi, ul. Campi 15, 32-700 Bochnia
Tradycja organizacji podziemnych pasterek w bocheńskiej kopalni sięga 1865 roku. Wtedy to poświęcono podziemną kaplicę i nadano jej imię bł. Kingi. W pierwszej bożonarodzeniowej mszy udział wzięli wszyscy górnicy pracujący w podziemiach kopalni wraz z rodzinami. Pasterki odbywały się tam regularnie do 1939 roku. Wybuch wojny przerwał ten piękny zwyczaj aż na czterdzieści lat. Podziemne pasterki wróciły dopiero w 1980 roku, pierwszej, po tak długiej przerwie, przewodniczył biskup tarnowski Jerzy Ablewicz.
Podziemna pasterka to wielkie wydarzenie w kopalni. Kaplica jest wtedy pięknie przystrojona, niejako przywdziewa swój świąteczny bożonarodzeniowy płaszcz wprowadzając atmosferę podniosłości, święta. Uroczystość nabiera szczególnego świątecznego charakteru, również za sprawą pięknych kolęd w wykonaniu Orkiestry Dętej Kopalni Soli w Bochni.
Niezmiennie od lat ogromnym zainteresowaniem (zwłaszcza wśród) najmłodszych uczestników cieszy się kawerna z całoroczną szopką betlejemską. W jej wnętrzu znajduje się drewniany żłobek, na którym leży figurka Dzieciątka Jezus wykonana z gipsu. W szopce znajdują się również figurki zwierząt oraz gipsowe odlewy Najświętszej Marii Panny oraz św. Józefa, są też czterej pasterze i trzej królowie. Dolną część kawerny zdobią drewniane makiety budynków, a wśród nich chata ze strzechą, altana a nawet buda z psem, studnia i dom z gankiem. Większość obiektów umieszczonych w podziemnej szopce to dzieła artystów samouków, takich jak Józef Kępa czy Stefan Wojtas – emerytowany górnik, rzeźbiarz.
