Nadmierna utrata włosów, zwłaszcza w młodym wieku, to stosunkowo częsty problem estetyczny, mogący mieć związek z nadwrażliwością na hormony płciowe. Łysienie androgenowe jest przypadłością genetyczną, dotyczącą głównie mężczyzn, ale czasem też kobiet. Pomimo predyspozycji dziedzicznych do tego schorzenia, duży wpływ na kondycję włosów mają też czynniki zewnętrze i sposób pielęgnacji. Mając tego świadomość, można podjąć wiele kroków, które pozwalają spowolnić lub nawet całkowicie zahamować przerzedzanie się fryzury.
Łysienie androgenowe – czym jest i jak wygląda ten rodzaj utraty włosów?
Za łysienie androgenowe (androgenetic alopecia) odpowiada nadmiar pochodnej testosteronu – dihydrotestosteronu (DHT). Na hormon ten szczególnie wrażliwe są mieszki włosowe zlokalizowane w górnej części głowy. W przypadku naturalnego wypadania włosów te, które już zakończyły cykl wzrostu, są płynnie zastępowane przez kolejne. Natomiast łysienie androgenowe charakteryzuje się jednoczesną miniaturyzacją mieszków włosowych i zaburzeniami faz wzrostu włosa. Konsekwencją takich zmian jest zmniejszenie średnicy łodyg z ok. 0,8 mm do nawet 0,04 mm. Ponadto hormony płciowe skracają etap wzrostu włosów i wydłużają okres wytwarzania nowych. Tym samym osoby dotknięte tą przypadłością mają bardzo cienkie, osłabione włosy, a także borykają się z postępującym zwiększaniem obszarów znacznie przerzedzonych lub nawet pozbawionych owłosienia.
U mężczyzn łysienie typu androgenowego zwykle objawia się w okolicy łuku czołowego i/lub szczytu głowy. Kobiety natomiast częściej tracą włosy w centralnej części głowy, chociaż również u płci żeńskiej zdarza się łysienie androgenowe typu męskiego. Jest to przede wszystkim problem estetyczny, mogący znacznie obniżać samopoczucie Pacjenta. Po rozpoznaniu łysienia androgenowego leczenie ma więc na celu przede wszystkim zahamowanie lub przynajmniej spowolnienie wypadania włosów.
Co odpowiada za łysienie typu androgenowego i co przyczynia się do osłabienia włosów?
Dokładne przyczyny łysienia androgenowego nie są znane. Wiadomo natomiast, że jest to przypadłość genetyczna – jeśli rodzice mają podobny problem, wzrasta prawdopodobieństwo, że rozwinie się on również u ich dzieci. Ponadto istnieje wiele czynników, które mogą odpowiadać za zaburzenia hormonalne i przyczyniać się do postępującej miniaturyzacji mieszków włosowych. Mowa głównie o:
- otyłości,
- przyjmowaniu niektórych leków,
- przewlekłym stresie,
- nadmiernej ekspozycji na słońce,
- zanieczyszczeniach środowiskowych,
- niezdrowej diecie, ubogiej w witaminy i minerały,
- nadużywaniu alkoholu i paleniu tytoniu.
Czy można zapobiec łysieniu androgenowemu?
W ramach profilaktyki ważne jest unikanie tego, co może przyczyniać się do pogorszenia stanu skóry głowy. Ważna jest więc właściwa pielęgnacja, która nie narusza naturalnego mikrobiomu. Niewskazane jest stosowanie preparatów do stylizacji, które mogą obciążać skórę owłosioną. Zaleca się natomiast stymulację cebulek do wzrostu. Korzystne w tym celu okazuje się stosowanie rozmaitych kuracji z użyciem wcierek czy masaży pobudzających krążenie. Istotna jest też zdrowa dieta, bogata w witaminy i minerały poprawiające kondycję skóry głowy i włosów.
Będąc w grupie ryzyka lub zauważając u siebie osłabienie włosów, warto możliwie najszybciej podjąć odpowiednie kroki. O wiele łatwiej jest przeciwdziałać postępom łysienia niż później leczyć objawy. Przy łysieniu androgenowym kluczową rolę odgrywa wzmocnienie mieszków włosowych, m.in. poprzez poprawę ich ukrwienia i odżywienia. Zastosowanie znajdują więc m.in. zabiegi z zakresu medycyny estetycznej, takie jak np.:
- mezoterapia,
- terapia światłem,
- infuzja tlenowa,
- mikroprzeszczep komórek macierzystych.
Jak postępować tuż po rozpoznaniu łysienia typu androgenowego?
Zauważając u siebie nadmierne wypadanie włosów (więcej niż 100–150 łodyg dziennie), warto udać się do dermatologa. Specjalista za pomocą prostego badania może sprawdzić, czy powodem przerzedzenia fryzury są zaburzenia w obrębie mieszków włosowych. Po diagnozie ustala się indywidualny plan leczenia.
W zależności od wskazań przy łysieniu androgenowym konieczna może okazać się terapia miejscowa, a niekiedy doustna. W ramach postępowania wymienia się wspomniane zabiegi estetyczne. Mogą one przeciwdziałać wypadaniu włosów, a także spowalniać postęp problemu. Są też wykorzystywane jako wsparcie terapii farmakologicznej.
