Krzysztof Witkowski, Edward Marszałek, s. Michaela Rak, lek. med. Maria Kędziora oraz Wojtek Jelonek zostali w tym roku wyróżnienia przez dzieci Orderem Błękitnej Niezapominajki. Uroczystość, której pomysłodawczynią była pani Eleonora Chmielarska, odbyła się dziś w klubie bocheńskiej biblioteki.
Order Błękitnej Niezapominajki to odznaczenie przyznawane przez Dziecięcą Kapitułę za gorące serce życzliwe dzieciom. To wyraz uznania dla osób, które bezinteresownie, ofiarnie, z dużym poświęceniem, zaangażowaniem i wielkim sercem starają się działać dla dobra społeczeństwa, w szczególności na rzecz naszych najmłodszych, jednocześnie angażując ich do pracy dla innych: szeroko rozumianej przyrody i środowiska.
To osoby, które nie rzadka angażują w swe działania nie tylko siebie i swe rodziny, ale również własne, często jakże skromne środki. To osoby gorącego serca i wielkiego ducha, nad wyraz wrażliwe, troskliwe, bez reszty oddane innym, osoby, które dzięki swej postawie stanowią wzór do naśladowania.
Kapituła Orderu Błękitnej Niezapominajki od 2007 roku typuje laureatów i nagradza honorowym odznaczeniem – Orderem Błękitnej Niezapominajki. W zaszczytnym gronie laureatów znajdują się między innymi: Anna Dymna, Roman Nehrebecki, prof. Czesław Dźwigaj, Andrzej Zalewski, Ewa Błaszczyk i Marek Piekarczyk, a także wiele osób ze środowiska lokalnego zaangażowanych w działalność charytatywną i niesienie bezinteresownej pomocy drugiemu człowiekowi.
Spotkanie w bibliotece wzbogacił występ dzieci ze szkoły Podstawowej nr 1 w Bochni.
W tegorocznej uroczystości ze względu na stan zdrowia nie wzięła udziału Eleonora Chmielarska. Piękny list skierowany do uczestników uroczystości w Jej imieniu odczytała Barbara Hałas.
Kim są uhonorowane osoby?
Maria Kędziora od zawsze była związana ze szpitalem w Brzesku. Najpierw pracowała na Oddziale Noworodków i w Poradni Rehabilitacyjnej, a następnie po uzyskaniu specjalizacji z rehabilitacji stworzyła oddział i została ordynatorem tegoż oddziału. Na tym oddziale przepracowała 17 lat, wyszkoliła wielu lekarzy i fizjoterapeutów w zakresie rehabilitacji.
Przy Oddziale Rehabilitacji z jej inicjatywy powstało Stowarzyszenie Osób Niepełnosprawnych Opiekunów i Wolontariuszy „Ostoja”, którego prezesem została Pani doktor Maria Kędziora.
Za działalność na rzecz osób niepełnosprawnych Stowarzyszenie było wielokrotnie nagradzane. Prestiżowym wyróżnieniem była w 2009r. honorowa nagroda Marszałka Województwa Małopolskiego „Kryształy Soli” dla organizacji pożytku publicznego niosących bezinteresowna pomoc, – za kompleksowy program opieki nad dziećmi osobami niepełnosprawnymi oraz ich rodzinami.
W ramach Stowarzyszenia od 2001r. działa także Warsztat Terapii Zajęciowej, który prowadzi zajęcia z zakresu szeroko rozumianej rehabilitacji społecznej i zawodowej.
W 2000r. Pani Maria Kędziora przekazała oddział rehabilitacji swojemu następcy. Pracowała jednak nadal w Poradni Rehabilitacyjnej, a od 2009r. także w Ośrodku Dziennej Rehabilitacji dla Dzieci, prowadzącym wczesną interwencję. Pani doktor nadal w miarę możliwości wspiera placówkę swoją wiedzą, doświadczeniem i działalnością w Stowarzyszeniu „Ostoja”.
Dokonań Pani doktor Marii Kędziora nie sposób wyliczyć, jest ich tak wiele, a w każde z nich jest włożone wielkie serce.
Wojciech Jelonek jest znany jako instruktor Związku Harcerstwa Polskiego, jego działania mają charakter wychowawczy. Od wielu lat aktywnie działa na rzecz rozwoju młodzieży, przekazuje im wiedzę i umiejętności, uczy zaradności życiowej. Służba dla drugiego człowieka jest dla druha Wojciecha istotną wartością w jego życiu. Przez lata jego działania były zauważane przez lokalnych mieszkańców, oraz miały odzwierciedlenie w odznaczeniach przyznawanych przez władze harcerskie. Swoją postawą inspiruje młode pokolenia do rozwoju osobistego i zawodowego. Działania których się podejmuje mają charakter wolontariacki co dodatkowo akcentuje jego bezinteresowność i chęć niesienia pomocy drugiemu człowiekowi w trudnych sytuacjach.
Edward Marszałek to człowiek wielu pasji: leśnik, dziennikarz, poeta, ratownik- ochotnik, przewodnik górski, fotografik, gawędziarz, przyjaciel dzieci.
Pan Edward Marszałek od wielu lat działa na rzecz dzieci i młodzieży. Powszechnie znany jest jako redaktor naczelny kwartalnika „Echo Połonin”, pisma ratowników Grupy Bieszczadzkiej GOPR. Aktywnie działa w Stowarzyszeniu Kulturalnym Dębina. Obecnie jest rzecznikiem prasowym Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Krośnie.
Z zainteresowań przyrodniczych i krajoznawczych napisał ponad 300 artykułów opublikowanych na łamach ogólnopolskiej prasy przyrodniczo-leśnej. Uprawia turystykę; jest przewodnikiem górskim i ratownikiem – ochotnikiem w Bieszczadzkiej Grupie GOPR. Ponadto zajmuje się fotografią przyrodniczą i rzeźbą w drewnie, a od wielu lat organizuje cykliczny konkurs o tematyce przyrodniczej pt: „Leśne fotografie”.
Spotyka się i współpracuje z młodzieżą starając się najmłodszemu pokoleniu przybliżyć rozległą tematykę lasu. Organizuje konkursy fotograficzne i poetyckie dla dzieci, młodzieży i dorosłych.
Siostra Michaela Rak jest założycielką, a obecnie dyrektorem Hospicjum im. bł. ks. Michała Sopoćki w Wilnie. W okresie swojej zakonnej posługi wciąż bardzo aktywnie działa na rzecz ludzi chorych. w latach 1996- 2008 mieszkała w Gorzowie Wielkopolskim i była jedna z założycielek Hospicjum im. św. Kamila. Na działalność placówki pozyskiwała środki poprzez kwesty uliczne, koncerty charytatywne oraz akcję Pola Nadziei.
Pomagała w zakładaniu hospicjów w Mińsku, Kaliningradzie oraz hospicjum domowego w okolicach Berlina. Od 2008r. pracuje głównie w Wilnie.
Z darów wsparcia finansowego od ludzi z całego świata udało się wybudować jedyne na Litwie hospicjum dla chorych dzieci.
…”Hospicjum im bł. Michała Sopoćki w Wilnie przyjmuje wszystkich za darmo. Dlaczego? Stworzyliśmy przestrzeń miłości, a za miłość się nie płaci. Po prostu”…
Krzysztof Witkowski już od ponad dwudziestu lat organizuje dla dzieci z Ukrainy wypoczynek w czasie wakacji w ośrodku Bruk- Betu „Edyta” w Złockim koło Muszyny. To tam dzieci w górskim klimacie nabierają sił i zdrowia.
Pan Krzysztof jest osobą bardzo życzliwą dla dzieci, a przy tym bardzo skromną, żyjącą według zasady „dobre uczynki wrzuć w wodę i o nich zapomnij”. Można uznać, że wzorem dla Pana Krzysztofa była jego mama- Pani Maria Witkowska, która przez wiele lat towarzyszyła dzieciom ukraińskim, przybliżała im tradycje i obyczaje.
