Uroczysta msza św. odprawiona dziś w intencji Ojczyzny, Powiatu i Miasta w Bazylice św. Mikołaja zainaugurowała bocheńskie obchody Święta Niepodległości. Po jej zakończeniu pod pomnikiem „Poległym za Wolność 1914-20” przy ul. Orackiej odbył się Apel Pamięci, delegacje złożyły też kwiaty. Kolejnym punktem uroczystości było nadanie imienia gen. bryg. Jerzego K. Dobrodzickiego rondu na Os. Niepodległości.
Kim był Jerzy K. Dobrodzicki?
Urodził się 14 grudnia 1884 r. w Wadowicach. Wybrał karierę wojskową i od 1905 r. był zawodowym oficerem austriackiej piechoty. Był także aktywnym członkiem Związku Walki Czynnej, a w 1908 r. nawiązał kontakt ze Związkiem Strzeleckim.
W I wojnie światowej walczył na froncie rosyjskim i włoskim. W drugiej połowie 1918 r., jako politycznie podejrzany (brał udział w tworzeniu tajnych komórek Polskiej Organizacji Wojskowej w armii Austro-Węgier), został wycofany z frontu i przeniesiony do Bochni, gdzie stanął na czele spisku oficerskiego, który pod koniec października dokonał przejęcia władzy w mieście z rąk zaborców.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Z dniem 1 listopada 1918 r. otrzymał przydział do 20 pułku piechoty. Gen. Bolesław Roja, organizator Wojska Polskiego na terenie Galicji, mianował go majorem i polecił zorganizować w Bochni i okolicy późniejszy 2 pułk strzelców podhalańskich, którego został dowódcą. Na front wojny polsko-ukraińskiej wyruszył jako dowódca jednego z batalionów 2 pułku.
Uczestniczył następnie w wojnie polsko-bolszewickiej jako dowódca 5 pułku piechoty Legionów i 1 Brygady Piechoty Legionów. Podczas bitwy pod Borodzianką (12 czerwca 1920 r.) został ciężko ranny i cudem uniknął śmierci z rąk żołnierzy Budionnego. W latach 1921-1926 był dowódcą 1 pułku strzelców podhalańskich. Potem dowódcą piechoty dywizyjnej 18 Dywizji Piechoty i zastępcą dowódcy Okręgu Korpusu III Grodno.
1 stycznia 1929 roku Prezydent RP mianował go generałem brygady. Pomiędzy grudniem 1929 r. a listopadem 1934 r. piastował stanowisko dowódcy Okręgu Korpusu II Lublin. Zmarł 15 listopada 1934 r. i został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim.
Kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojskowego Virtuti Militari, Krzyża Komandorskiego Orderu Odrodzenia Polski, Krzyża Niepodległości, Złotego Krzyża Zasługi i czterokrotnie Krzyża Walecznych.
Eugeniusz Konieczny
12 listopada 2019 godzina 11:17
Piękne i podniosłe uroczystości. Najbardziej okazałym akcentem obchodów 101 rocznicy NIEPODLEGŁOŚCI było nadanie imienia rondu na naszym osiedlu. Dopełnieniem świątecznego nastroju były promienie słońca. Oby było zawsze słonecznie i bezpiecznie!