Share

Tweet

Share

Share

Email

Komentarzy

Formularz PIT 37 jest przeznaczony dla podatników, którzy podlegają zasadom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.), i do których zastosowanie ma art. 45 ust. 1 tego aktu prawnego. Są to osoby fizyczne, które mogą mieć problemy zdrowotne. Ustawodawca to zauważył i wprowadził do rozliczania deklaracji podatkowych preferencje z tym związane. Czym jest ulga rehabilitacyjna? Kto może z nich skorzystać? Jak funkcjonują? Jak wprowadzić ją w PIT

Ulga rehabilitacyjna w PIT 37 – informacje ogólne

Ulga rehabilitacyjna została skierowana do osób niepełnosprawnych, a także osób posiadających osobę niepełnosprawną na utrzymaniu, a także dla podatników, którzy ponieśli wydatki na rehabilitację lub związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych. Można rozliczyć ją w ramach deklaracji PIT 37. W praktyce wykorzystanie ulgi rehabilitacyjnej polega na złożeniu zeznania np. PIT 37 (w przypadku uzyskiwania przychodów opodatkowanych według skali podatkowej za pośrednictwem płatnika) z stosownym załącznikiem PIT/O czyli informacji o odliczeniach.

Źródła prawa dla ulgi rehabilitacyjnej

Informacji na temat ulgi oraz podstaw jej funkcjonowania podatnik powinien szukać w Ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 roku (Dz.U. 1991 Nr 80, poz. 350 t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1128). W szczególności w jej artykule 26 ust. 1 pkt 6, ust. 7-7g, ust. 13a, ust. 15.

Wyciąg z przepisów

Ustawa o PIT

Art. 26 [Podstawa opodatkowania; wykaz odliczeń]

1. 259)Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot:

6) wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne;

 13a.Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

15. Wydatki na cele określone w ust. 1 nie podlegają odliczeniu od dochodu przedsiębiorstwa w spadku.

Wydatki możliwe do zaliczenia w uldze

Ustawodawca zdecydował, że tylko określone wydatki podatnik może zakwalifikować do otrzymania ulgi rehabilitacyjnej. Aby udokumentować wysokość wydatków podatnik powinien zatrzymać dokumenty, które potwierdzają ich poniesienie (umożliwiające skorzystanie z ulgi w PIT 37). Mogą to być dokumenty takie jak np. faktura, rachunek, czy potwierdzenie przelewu. Należy pamiętać, że organ podatkowy ma prawo weryfikować poprawność dokonanych obliczeń. W tym żądać udowodnienia prawidłowego wydatku.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że ustawodawca w PIT określił jakie wydatki mogą stanowić podstawę skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej i są to wydatki na (wyciąg z przepisów):

• adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;
• przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;
• zakup, naprawę lub najem wyrobów medycznych wymienionych w wykazie wyrobów medycznych określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 38 ust. 4 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 523, 1292, 1559 i 2054) oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, z wyjątkiem pieluchomajtek, pieluch anatomicznych, chłonnych majtek, podkładów i wkładów anatomicznych;
• zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego;
• pieluchomajtki, pieluchy anatomiczne, chłonne majtki, podkłady, wkłady anatomiczne, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł;
• zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;
• odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym;
• odpłatność za pobyt w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładzie opiekuńczo-leczniczym, zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym;
• odpłatność za pobyt opiekuna osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I grupy inwalidztwa lub dzieci niepełnosprawnych do lat 16, przebywającego z osobą niepełnosprawną na turnusie rehabilitacyjnym, w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego lub zakładzie rehabilitacji leczniczej;
• odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne lub leczniczo-rehabilitacyjne;
• opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł;
• utrzymanie psa asystującego, o którym mowa w ustawie o rehabilitacji zawodowej, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł;
• opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa;
• opłacenie tłumacza języka migowego;
• kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25. roku życia;
• leki, o których mowa w ustawie z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz.U. z 2021 r. poz. 1977) – w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeżeli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować stale lub czasowo te leki;
• odpłatny przewóz: a. osoby niepełnosprawnej – karetką transportu sanitarnego, b. osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 – również innymi środkami transportu niż wymienione w lit. a;
• używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16. roku życia – w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł;
• odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem: a. na turnusie rehabilitacyjnym, b. w zakładach, o których mowa w pkt 6, c. na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży, o których mowa w pkt 11,d. opiekuna osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I grupy inwalidztwa lub dzieci niepełnosprawnych do lat 16, przebywającego z osobą niepełnosprawną na turnusie rehabilitacyjnym lub w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, lub zakładzie rehabilitacji leczniczej.